(anlamamış)

Yaşlanıyo muyum? Yuuooo!
Aksine bi Benjamin durumu da var.
Yok bu biraz abartılı oldu.
Ama özünde yaşlandığım filan yok.
Yine de bu, hayatta birçok şeye apti gibi bakmamı engellemiyo.
İşte bu karedeki gibi,
"Nowhere Boy"daki Kirsten Scott Thomas gibi bakıyorum çoğunlukla.
Öylesi anlamamış, öylesi olaydan kopmuş.
Biri bi şey anlatıyo mesela,
Üstelik de dinlemiş oluyorum o şeyi.
Ama aradan bi yerden bi şey soruyo
Ya da hikayenin başına dönmek gerekiyo,
O biçim kalakalıyorum.
Anlamamışım hiç, anlatılanları.
İzlediğim bir şeyi bir saniye sonra unutuyorum.
Bi önceki sahneyi hatırlamıyorum.
Kitaptaki bi önceki paragrafı hatırlamıyorum.
Dizide bi önceki bölümde olanları hatırlamıyorum.
Aslında o kadar az şeyi hatırlıyorum ki.
Kim olduğumu bile tam olarak kestiremediğim oluyo (sosyal içerik).
Abilerimin ablaların dediği gibi mi acaba?
Yani gerçekten de "bu yaşta bu zekaa, ilerde gerizekaa" mı?
Bunu da anlayabilmiş değilim.
Üstelik tekrar okudum yazdıklarımı...