boys boys boys
liste uzun
30 Aralık 2011 Cuma
bu sene de ölmedik
27 Aralık 2011 Salı
long distance my ass
26 Aralık 2011 Pazartesi
24 Aralık 2011 Cumartesi
16 Aralık 2011 Cuma
12 Aralık 2011 Pazartesi
9 Aralık 2011 Cuma
8 Aralık 2011 Perşembe
7 Aralık 2011 Çarşamba
platonik aşkın muhteşem dönüşü
mülayimce hayatıma, ne alakasız bir zamanda
bir platonik peydah oldu.
allah sahibine bağışlasın, bana resimleri yetiyor...
yabancı menşeili bu dilrubanın kolunda köpekbalığı ısırığı mı ararsın,
annesi porno yıldızı mı değilmiş, neler neler...
hem dinliyor hem seviyorum.
6 Aralık 2011 Salı
O Şimdi Bedelli Asker Canı Acemilik İster
Askere gitmiyorum. Zaten gitmek de istemiyorum. Ben orduyu ne yapayım? Ordu beni ne yapsın? Güzel oldu yani bu bedelli işi.
Ama öyle böyle pahalı değil bir yandan da... Veren de perişan veremeyen de....
Yapcak bişi yok, elim kanaya kanaya da olsa vericez bedelini... ama bir yandan da.... şöyle 20 gün gitseydim de diyorum. Kilo verirdim. Fotoğraf çektirirdim. 3-5 kırıştırırdım bile belki.... hayatımın en pahalı tatili olurdu.
Hem bu bedelli askerlik taburları pek glam olmuyor mu?
İsterdim ben de bir dizi yıldızıyla bir pop starla yanyana şınav çekeyim. Çok gördüler o bir ayı.
Neyse ki Kuzey kılpayı kaçırıyormuş.
5 Aralık 2011 Pazartesi
4 Aralık 2011 Pazar
acının sınıfı yok
Bütün Füsun Önallarımı üst üste koyuyorum:
aslında hüzündü hepsinin yaşadığı
hayatı denedim
başkaları da hayatı deniyor
herkese özgürlük anne, ama bana da...
Başlıklar ve alıntılardan oluşan hayatımın lahmacundan uzak, limonlu parfeye yakın tarafında yaşadıklarım ancak f.ö. kitaplarındaki -inkılap kitabevi- iri ve kalın puntolar kadar ilgi çekicidir diye düşünmekteyim. Evet, bazen sadece puntolar iri ve kalın.
f.ö. kitaplarından oluşan tepeciğimin üstüne oturup kutular içine kaldırdığım tüm fotoğrafları ve mektupları ("kağıt olsun, pul olsun, damga olsun, üstünde adım yazsın, posta kutusundan çıksın" düşüncelerine gark olduğum günlerden kalan) olur da duygulanırım diye tekrar elden geçiriyorum. Deprem, elektrik kesintisi gibi alaturkalıklarla bölünmeyeceğimden emin, gözyaşlarımı yakın ve sıkıntılı ve bir o kadar iç sızlatıcı günlerimi düşünerek cömertçe akıtıyorum. Tanrım ben ve anılarım ne kadar çaresiziz! Sıklıkla parfeyiz, göz yaşartacak kadar limonuz.
Manzarasız da olsa odamın penceresini gözüme kestirip, kendime bir kadeh Bourbon Viski dolduruyorum. Bileğimi hafifçe çevirdikçe bardağa çarpan buzun sesi, sisli gözlerim ve pencerem ve f.ö. kitaplarım ve mektuplarım ve fotoğraflarımla ben hangi filmden ya da romandan fırlamış gibiyim bilemiyorum. Zaten ben hiçbir zaman hiçbir şeyi bilemedim!
Kaloriferin ısısı ve içkinin verdiği sıcaklıkla alev alev yanan yanaklarım, ellerim ve tüm vücudum sanki acının ta kendisi gibiyken birden aklıma başka acılar, başka kederler geliyor. Dakikalardır baktığım pencerenin dışında, orada, aşağıda, soğuğa rağmen sürüp giden hayatları ve o hayatların kahramanlarını hayal ediyorum. Üşüyenleri ve terk edilenleri ve ağlayanları ve... Kendi acılarıma gömülüp, kendimden başka her şeye bunca duyarsız olmama öfkeleniyorum. Öfke bazen iyidir! Bir yerde okumuştum.
Acı ve öfke yorgunluğu hiçbir şeye benzemez. Bu gece, bu anılar, bu f.ö. kitapları, yemek sonrası espresso üstüne içmeye başladığım viskiler, hortlayan mektuplar ve fotoğraflar...tüm bunlar beni harap, perişan etti tam anlamıyla. Tanrım, hayatın pul bibere uzak, hardala yakın bu tarafında bizlerin yardımcısı ol!
Tanrım, affet ucuz ironiyi!
Béni Soit Le Seigneur!
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
Kayıtlar
