15 Kasım 2011 Salı

Doğrucu Davut






















İlk aşkım, kocam.
Kalp kırıklığım, acım.
Şu an burada çok kolay görünüyor.
Sen, yalancı ve aldatıcı değilsin.
Ben dırdırcı ve şirret değilim.
Yaşlı ya da genç değiliz.
Acı ya da illüzyon yok.
Korkuya da ihtiyaç yok, umuda da.
Bu kusursuz yeryüzünde sürüklenen
ruhlarız sadece.
Hüzünlü öykülerimizden kurtulabiliriz.
Dün geceki rüyanın aklından uçup
gitmesi gibi akıp gidebilirler.
Suyun altındaki gölgeler gibi.
Geriye saf bir hayat kalır.

...

Hayat hikayenizden kaçmaya çalışabilirsiniz.
Ama bunu yapamazsınız.
Olanlar olmuştur.
Bebeğin ölümü, köpeğin ölümü.
Kalbinin kırılması.
Seni gençliğinden beri tanıyorum.
Kalbinin kırıldığını da biliyorum.
İkimiz yaşlandığımızda da seni tanıyacağım.
Belki de farkına varacağım.
Umarım öyle olur.
Seni şu anda tanıyorum.
Hikayeni biliyorum.
Benimki de en başında seçtiğim gibi değildi.
Ama kabul ediyorum.
Çünkü o benim hikayem.
Sadece bana ait...
...ve henüz bitmedi.
Hala zamanım var.

2 yorum:

yok dedi ki...

look who's back!!1!!

tuzbuz dedi ki...

comeback - i hate that word; it's a RETURN !!!!