1 Nisan 2010 Perşembe
iyi çocuk
- sonbahar tükürüyo seni bi yerden sonra ağzından.
ıslak hissediyosun toparlanana kadar.
havluya muhtaçsın odanda. sokakta. koridorda en çok.
içini parçalarken çok da sevindiriyo gerçi hakkını yiyemem.
ben de başlangıcımı unutamam çünkü.
ama noldu sen 9 yaşındayken acaba?
ne yaptın da tereddütün oldu 9 yaşın?
- iyi çocuk oldum
bir akşam perdeler annemi yutmuştu
ve sonra perde açılıp geri döndü
sonra hep iyi çocuk oldum
başrole oynadım
ölçülü davranmaya başladım
eve gelen misafirlerle uzlaştım
onlardan biriymişim gibi yapıp koltuk kenarlarına oturdum
bacağımı bacağımın üstüne atmadım
parmağımı emmedim
gitarımın tellerini çıkarıp
ses telleri olmayan bir şarkıcıya eşlik eder gibi
çaldım
ve eve hiç aç köpek getirmedim
hiç uzaklara kaçmadım
döndüğümde annem yine rüzgar olur da bu defa dışarıya eserse diye
dışarı bile çıkmadım
dışarıda hiç perde yok dışarıda hiç kimse yok
dışarıda hiç aşk yok
bu yalanı öğrendim
aynayı gazete kağıdıyla temizlerken de pekiştirdim
onu okusaydım
haberlerden de takip edebilirdim
günlüğüm vardı
cehennemde günlük tutan birinin koparılmış sol elini ödünç alıp yazdığım
işte bir akşamüstü iyi çocuk oldum
aradan yıllar geçti
- umarım koalaları seviyosundur
çünkü az önce beline yapıştım
Etiketler:
allahsızlık,
böyle diyalog mu olur,
kısmetse olur,
pır pır etmesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
2 yorum:
Mr'ın zararları..."hiçbir şey olmadı" gecelerinin özeti geldi kulağıma. ya anlat ya kork benden.
"bir konuşursam yer yerinden oynar" style... anlatıciim. çok yakında...
Yorum Gönder