benim bildiğim sonbaharda yapraklar dökülür,
kışın yaralar sarılır,
ilkbahara umutla girilir,
yaz ise huzurun, mutluluğun mevsimidir...
ama bu kış tüm yapraklarım döküldü. tüm yaralarım açık kaldı. su topladı. ne bahara ne yaza geçecek ümidim var... sade benim değil, tüm sevdiklerimin tadı kaçık. pis gibi, hoyrat gibi geçmektesin kış. neden böylesin anlamadım.
ruhum üşüyor dostlarım... ruhum titriyor...
Kayıtlar
4 yorum:
etiketlerine mi güleyim perişanlığına mı karar veremedim yargıcım. ama örerim ben sana gönüllerden bir yorgan, üzerine kar yağsa bile uyursun mışıl mışıl.
oh! fikriyle bile içim ısındı...
beni ve yorganımı aldatacağın belliydi genç
o yorgan çok terletiyo afedersin.
Yorum Gönder