26 Ocak 2010 Salı

mahrumiyet, mahsuriyet, mağduriyet

öz arkadaşlarım tarafından davet edilmediğim kardan adam event'inin neşe dolu fotoğraflarını görünce resmen gözlerim doldu... yedin beni "uzakta oturmak"! iki gündür ev hapsinde, pencereden izliyorum herkesi. koşup oynayanlar, kardan adam, kartopu savaşı yapanlar... "where the wild things are"ın giriş sahnesine döndüm. öylesi yalnız, öylesi kimsesiz, öylesi perişanım... "yok" mu bir dost, sıcak, insan eli? daha ne kadar buzluktan çıkardıklarımla evde kendi kendime eğleşebilirim!.. annemgile kapının önünden kürdüğüm karları top edip atarak daha kaç çift terlik yiyebilirim! soruyorum...



10 yorum:

tuzbuz dedi ki...

çok açgözlüsün. her an her yerde olamazsın, olamayacaksın. aş artık !

güzin abla

yok dedi ki...

şımarıksın
ayrıca yaptığın ayıp
bi siyah bant çeker insan
iyice sapıttın sen kesicem izinlerini!!!

müdüriyet

gecelerin yargici dedi ki...

bana karşı çok kabasınız.

yok dedi ki...

why?

yok dedi ki...

gel len kar oynayalım - kar hali hazırda erimişken çağırıyım da, bu da aradan çıksın

hee evet. gel sen gel kar oynayalım akşam...

gecelerin yargici dedi ki...

vay insafsız!
ihtiyacım yok. saol.

yok dedi ki...

ben karceğzimi pazartesi 11 sularında oynadım. 12 kişi iki takım olduk
facebookda resimleri var ama sana banlı.
muçççk

tuzbuz dedi ki...

kardan ayı...totally my type.

gecelerin yargici dedi ki...

hahahahha

vangouf dedi ki...

bu kadar üzülme olm
beni çağırdılar
gitmedim bile