11 Ocak 2010 Pazartesi
mağrur ama yalnız yürüyüşlere son!
aha bu fotoda bübü'nün kendisine eşlik edenlerin kim olduğuna aldırmadan yürüyüşüne bakın. elbette kuralı kaideyi tanımamak, bilmemek, bizim en yakın dostumuz değil. ama kaidebilirlik de o kadar iyi bir insan değil. nefesini darlıyo, moralini bozuyo, canını sıkıyo insanın. madem öyle neden mağrur ama yalnızız, soruyorum... çok hanımefendi, çok beyefendiyiz ama eşekler gibi pişman olmak suratımıza o kadar yakın ki kirli bir tokadın tadını tamamen almaktan mahrum kalmaktan zerre gocunmuyoruz... doğrusu ben bu durumdan çok sıkıldım. tazeliğim geçmeden, hadi en yakınından bu yaz sanki 54 yaşında bir memur emeklisi değilmişim gibi davranıcam. role playing de değil, baya ta kendisi olma niyetindeyim... hadi hayıllısı!
Etiketler:
bübü,
kendi kendini gaza getirme perişanlığı,
mağdur,
mağrur,
yalnızlık,
yaş kemale ermeden
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
6 yorum:
"finally!!!" die yankılandı koridorlarda yargıca destek verenlerin sesi...
aynı kitle işte bu fotonun çekildiği gün bülent ersoy'u daha taze yaptırdığı memelerini heveslenip gazino seyircilerine gösterdi die memleketten süren zihniyeti de yuhalamışlardı.
bu görünmez çoğunluk, her nerde ve nasıl perişan ediliyorsa birileri, işte orada olmaya devam edecek.
arkandan yürürüz, malum 5 adım.
ya da "orada olduğunu biliyorsan görmene gerek yok".
"seni görüyorum" avatar.
ayrıca yemişim kaideleri. ver gelsin
hm bu arada bu fotoğrafı görünce, daha önceden de çağrışımlar ettiği için bana,
"life after sundown" geliyor hep aklıma
glass candy beat box dan. ona klip çekelim derim.
perişan destek hattı,
thanks a lot!
Yorum Gönder